Provinciaal kampioenschap: klavertje vier
Het seizoen was omwille van de Corona-maatregelen kort en lang tegelijk. We begonnen er laat aan en moesten jammer genoeg ook lang doorgaan om ook aan het Provinciale kampioenschap te kunnen deelnemen.
De coach vroeg om eens zottekes te doen en iets anders te proberen i.p.v. de vertrouwde disciplines. Zij die geen titel te winnen hadden deden dat ook en de anderen behielden de focus op hun sterkste nummers. Eentje maakte het al helemaal speciaal door zich in te schrijven op 4 disciplines met als uitdaging om ze ook allemaal te proberen winnen.
Camille Sonneville (ja alweer zij) nam dus deel aan 4 disciplines! Ze was nog fris aangezien ze het seizoen geblesseerd begon en op die ongelukkige manier extra rust had. Ze wou zo graag nog eens een 100 en 200 lopen met tegenstand in haar categorie en is haar clubgenote Rune dankbaar dat ook zij aan de start verscheen. Samen maakten ze er een erezaak van om er mooie races van te maken en dat lukte ook. Camille won 2x en deed er op de 200m met 25.31 ook nog eens een clubrecord bovenop. Op die manier loopt ze 10 en 15 jaar na datum 2 oud-Laarne atletes van de tabellen. De cirkel is mooi rond. Samen met de winst daags nadien op de horden en het verspringen maakt ze zo het klavertje vier waar.
Grote zus Amélie Sonneville startte de op de 400m horden en liep van start tot finish aan de leiding om op die manier ook met een felbegeerd leeuwtje naar huis te keren. Op de korte horden verbeterde ze haar pr tot 15.08 en werd daarmee tweede. Jammer dat ze in haar laatste race als scholier niet onder die 15sec dook, maar ze liet er haar lach niet voor. Ze zullen hun werk hebben om al dat moois op de topjes te naaien.
Yelena Boone had er zo laat op het seizoen wat meer moeite mee om zich nog eens op te laden, maar gaf alles wat er nog in zat. Met een Provinciale titel op het verspringen, een zilveren medaille op de 200 en ook nog eens brons op de korte horden sluit ze een schitterend seizoen af.
Bij de cadetten jongens was er maar eentje met de mogelijkheid op een titel. Alexander Barbio werd daags voordien echter ziek en liet wijselijk de tweede dag schieten. Op de 300h liep hij achter de feiten aan en kwam hij duidelijk energie te kort om te kunnen winnen. Hij werd alsnog tweede.
Luka Afschrift kwam op datzelfde nummer op het einde flink opzetten bij zijn trainingsgenoot en met een pr liep hij naar een bronzen podiumplaats. Hij koos voor de allereerste keer voor het hinkstapspringen en na slechts 2 trainingen sprong hij naar zilver. Wordt ongetwijfeld vervolgd!
De dapperste aller Spartanen was ongetwijfeld Joren Van Audenaerde. Met frisse tegenzin startte hij voor het eerst op de 400m. Aan zijn gezicht te zien in de laatste rechte lijn en aan de pijnlijke benen achteraf kan je afleiden dat hij het allerbeste van zichzelf gaf. Hij dook al onmiddellijk onder de 60sec grens met 59.48 als eindtijd. Ik ben er zeker van dat er nog veel 400’s zullen volgen. Bij het verspringen was er nog wat wisselvalligheid maar met een sprong van 5m35 was hij toch tevreden.
Tim
