BVV pup/min – Kwik en Flupke
Dit seizoen deden we het bewust wat rustiger aan na de winter. Effe het hoofd leeg maken en het lichaam de nodige rust gunnen kan deugd doen. Vandaar dat afgelopen weekend voor velen de eerste zomerwedstrijd op het programma stond. Alhoewel, van zomer was niet veel sprake. Guur herfstweer zou ik het eerder noemen met een harde tegenwind, af en toe regen en vooral ook koud. Geen ideale omstandigheden om in te presteren.
Die omstandigheden zorgden er wel de eerste keer voor dat onze tent zusterlijk naast die van Gent stond. Een succes en voor herhaling vatbaar als je het ons vraagt want ons tentje lijkt wel iets te vaak op de ontplofte slaapkamer van menig tiener.
Op zaterdag was het eerst de beurt aan de meisjes. Voor ons waren daar aanwezig: Impens Alys, Nimmegeers Yinte, Van Belle Sien, Impens Ine, De Witte Amelie en Sonneville Camille. Voor de pupillen is het allemaal nog vrij nieuw en soms onwennig, maar ze presteerden heel goed. Of het nu op de horden, sprint of aflossingen was, ze sprokkelden heel wat broodnodige punten voor de club. De beste prestatie was er in de aflossingen waarin alle 3 de pupillen meisjes in het eerste team zaten én de tweede plaats wisten te veroveren.
Bij de al wat meer ervaren miniemen meisjes, was het bij het krieken van de dag een beetje schrikken, toen we hoorden dat Amelie en Camille met een blessure uit bed waren gestapt. Ik weet niet hoe wild ze van deze wedstrijd hebben liggen dromen, maar het lichaam had het blijkbaar wel gevoeld. Camille moest noodgedwongen forfait geven voor de horden en Amelie voor de 150m. Beiden in de hoop om ze toch te kunnen inzetten op de aflossingen. De andere vooropgestelde nummers wisten ze alsnog af te werken. Camille liep vanuit staande start naar de overwinning op de 80m (10.79) en met de staart tussen de benen wist ze ook nog het verspringen te winnen (4m85). Op de 150m kon ze niet goed doorzetten, maar werd toch nog tweede. Amelie werd uitgespeeld op de werpnummers. Bij kogel wierp ze 6m72 ver en de speer nog verder naar een afstand van 11m28. Ook hier had ze last van haar blessure. Ine startte haar dag met de lastige 300m en deed dat fantastisch door naar de winst te lopen. Een PR zat er nét niet in door de zware tegenwind en regen op dat moment. Bij het speerwerpen had ze er minder last van en wierp 15m60. Bij het kogelstoten was zij het die de punten voor KAAG behaalde met een worp van 8m23. De meisjes strandden uiteindelijk op plaats 3, na alweer heel wat hocus-pocus met de punten daar in Bornem. Ook vorig jaar was dat al het geval en volgend jaar nemen we de VAR maar eens mee. Maar eerlijkheid gebied ons ook om te zeggen dat we als club misschien wel nét te weinig kwaliteit hadden. Onze bijdrage vanuit Laarne was zowel kwalitatief als kwantitatief méé dan ok. In deze omstandigheden zulke prestaties neerzetten is hoopgevend voor de komende weken en maanden. Goed gedaan meisjes!
Het sterke geslacht (de jongens dus) zou het een dagje later in Hamme nog beter doen en de meisjes het nakijken geven. De eindoverwinning was op voorhand wel wat verhoopt, maar er kan wel veel mislopen op zo een lange namiddag. De jongens van dienst: Afschrift Luka, Barbio Alexander, Clincke Storm, Ladon Haico en Van Belle Bas.
Hmmm, allemaal miniemen en geen enkele pupil. Daar moeten we toch eens werk van maken!
Het was Luka die de spits afbeet met zijn eerste wedstrijd op de 80h. In vergelijking met indoor, 20m en vooral een paar hoge horden extra. Niet simpel, maar hij heeft talent zat en behaalde, na een andere oud-Laarne atleet Guust , de tweede plaats van het pak. Enkel een aarzeling op de voorlaatste horde weerhield hem van een mooie overwinning. Ook in het verspringen deed hij het met een 4deplaats heel goed. Hij ging ook nog met een PR op de 300m naar huis.
Alexander was de kopman op die 300m en benaderde zijn beste tijd ooit om op die manier 11 punten voor de club te behalen. Bij het speerwerpen was hij één van de slachtoffers van een al te ijverig jurylid die elke twijfelachtige worp met “fout” quoteerde. Vanop een meer geschikte afstand bekeken (waar wij met vele andere clubafgevaardigden stonden) fronsten we de wenkbrauwen. Je zou voor minder! Ook hier zal de VAR ons in de toekomst van nut kunnen zijn.
Storm en Bas kwamen samen aan de start van de 80m. Storm had er net zijn 300m opzitten en dat kruipt toch in de benen. Geen geweldige tijd dus op de korte sprint. Bas daarentegen liet iedereen achter zich met een nieuw pr (10.77), maar klaagde net na de finish van pijn aan de hiel. Het lukte niet om hem op te lappen voor zijn tweede overwinning op de 150m en ook voor de aflossingen moest hij passen. Bas en mama ambetant van schuldgevoel, maar dat was nergens voor nodig.
De jongste van onze bende was Haico. Die stelde zich kandidaat voor ver- en hoogspringen en deed dat 2x goed met persoonlijke records. Jammer genoeg kon hij geen aflossingen meer lopen nadat de ploegjes door elkaar werden geschud vanwege blessures.
Naast de baan waren het vooral Kwik en Flupke die opvielen. Weinig grijze massa geven ze zelf toe en wie zijn wij om dat tegen te spreken? Steunend op de ellebogen hingen ze over de ballustrade langs de piste. Een ballustrade die door jonge atleten en net iets oudere trainers vlot overschreden wordt. Voor de beide dames een teken van “verboden voor onbevoegden”! Gelukkig maar, want veel zouden ze niet bijdragen met hun atletiekkennis. Ze gingen in ieder geval met extra kennis huiswaarts. Nu enkel hopen dat ze het ook onthouden.
Tim
