Belgisch kampioenschap cad/schol
C-angels op het Belgisch kampioenschap cad/schol
Het was een dag om duimen en vingers vanaf te likken voor KAAG in het algemeen.
Een dag ook van topprestaties, van vallen en opstaan, lachende theepotten en C(oaches)-angels.
De afwezigen hadden ongelijk, maar dat is makkelijk gezegd natuurlijk als je je eerst moet zien te kwalificeren voor het belangrijkste kampioenschap in België. De supporters hadden die uitvlucht dan weer niet. Die zaten op dat moment o.a. in Valencia of godbetert in de baai van de Somme.
Met 3 atleten van Laarne trokken we voor de laatste keer dit seizoen naar de Topsporthal. De C(oaches)-angels noemen we ze sinds kort. Een hechte groep vriendinnen die elkaar steunen en vooral beter maken. Onafscheidbaar, steeds samen op pad en een plezier om training aan te geven.
De meisjes zijn aan het uitgroeien tot dames om rekening mee te houden op kampioenschappen.
Naakte cijfertjes: 3 atletes, 2 medailles, 5 op 6 pr’s, 1 clubrecord en 1tje heel nipt niét.
De jongste van de drievuldigheid, Yelena Boone, maakte een aarzelende start op de horden en was teleurgesteld om haar eigen prestatie (9.46). Haar beste nummer hield ze achter de hand tot een moment waarop de TSH al bijna was leeggelopen. In het hinkstapspringen sprong ze als eerstejaars naar een bronzen medaille én vooral een nieuw clubrecord (10m63).
Louise Diouf liep een week geleden bij wijze van test en voorbereiding op de 400m een schitterende 300m. Ondanks het feit dat ze nu een dik pr liep (62.64), klaagde ze achteraf zelf over het feit dat ze weinig energie had. Ze bleef wat op haar honger zitten. Ook op de korte horden liep ze met een chrono van 9.26 naar een pr. De voorbije jaren had dit volstaan om in de finale te mogen aantreden, maar in deze sterke lichting volstond het jammer genoeg niet.
Amélie Sonneville dubbelde eveneens op de horden én de 400m. Ook bij haar waren de verwachtingen zeer hoog nadat bleek dat het op training allemaal wel héél vlotjes liep. Ze kan de stress van een kampioenschap blijkbaar goed kanaliseren want met een mooi pr op de horden (9.06) kwam de logische finaleplaats. Daarin raakte ze hard de tweede horde met als gevolg dat een nog scherpere chrono er niet meer in zat. Enkele luttele minuten later liep ze in de snelste reeks van de 400m, met een sterke laatste rechte lijn, naar een verbluffende 59.30 én derde plaats in België. Geheel in de stijl van Bolingo kwam na het geluk ook een kleine teleurstelling door het missen van het clubrecord met 5 hondersten.
Het winterseizoen zit er voor deze categorie definitief op.
Een periode van relatieve rust breekt aan, om er in april alweer te staan voor de eerste outdoor kampioenschappen.
The neverending story.
In bijlage een zeldzame foto van de coach met zijn angels.
Ze zullen enkel nog even moeten oefenen in het zoeken van de juiste camera.
Tim
